Co w tym filmie pięknego? Może ta magia, która przesącza się przez ekran z każdą minutą filmu, może muzyka, może europejski sposób nakręcenia, może dialogi wywołujące uśmiech na twarzy, a może sam język czeski. Nie wierzę w to, żeby sama muzyka potrafila stworzyć taki klimat. Do tego potrzebni są jeszcze ludzie o odpowiednim nastawieniu. Obejrzenie filmu można porównać do wizyty w Centrum Sztuki Współczesnej, ale tylko ze względu na to, że jest czeski film. Żadna wystawa na jakiej dotychczas byłem nie wytworzyła atmosfery takiego mistycyzmu, jaki widać w "Roku diabła".

Ponieważ byłem na tej wystawie sztuki współczesnej razem z klepą to już mówie o co chodzi.Chodzi o to że chociaż były tam podobno naprawde wypasione dzieła ,to jednak niemogliśmy tego piękna dostrzec,dziwiliśmy sie że ktoś np. zachwyca sie paroma kropkami na białej kartce.Tak samo było tu.Nie wiem,może źle poprostu trafiliśmy,bo ja tej magii w ogóle nie widziałem.Tak samo nie wiele zeczy mnie śmieszyło( a nie jestem blondynką czy jakimś blokersem).To co zwróciło moją uwage to naprawde przemiłą muzyka.

muzyka, klimat, duch, przestrzeń - tak
język czeski, "samospalenie", anioły, pustynia - też ok
ale mimo to, film nie porwał mnie aż tak jak mógłbym się spodziewać.

Ja mam podobne odczucia, myślę że wiele osób też czuje jakieś niespełnienie. Gdybyśmy znali lepiej muzykę i śledzili twórczość Jaromirka, zrobiłby na nas większe wrażenie. Jednak coś z niego wyniosłam, mimo że bard był dla mnie całkiem obcy. Pewne ciepło, specyficzny klimat, oraz piękna muzyka którą mogę identyfikować z twórczością ukochanych przeze mnie polskich artystów :)

"Rok Diabła" to jest jeden z tych filmów które się po prostu czuje albo nie. Nie da się tego wytłumaczyć - tak po prostu jest. Jest specyficzny. Jeśli ktoś wcześniej znał twórczość Nohavicy, Cechomora czy Plihala będzie inaczej odbierał ten film niż przeciętny widz. Jeżeli ktoś dodatkowo zna specyficzną czeską kultrę to będzie podobnie. Dla Czechów ten film to wielki przebój - bo to jest ich podwórko, gwiazdy ich sceny muzycznej, ich sposób opowiadania historii. Ten film nie jest tak uniwersalny jak "Samotni" czy "Ciemnoniebieski Świat". Trzeba mieć w sobie trochę "czeskiej duszy" by móc się nim delektować. Co na szczęscie (dla mnie) ja robię :-)

co ty pieprzysz? jakiej "czeskiej duszy"?

Mi się film bardzo podobał jak dla mnie to esencja "czeskości" a ten absurdalny humor i dystans wobec świata oddają fantastycznie magię tego dzieła.

Zabili janka , janiczka janka nesto jelena .. ta scena wymiotla .. cudowne przejscie z atmoswery czarnej mszy (czy co to tam było) do wspaniałego utworu z orkiestrą .. sam film typowo czeski ale ogląda sie go bardzo przyjemnie pomimo tego ze nikt chyba nie powie 1 zdaniem o czym on własciwie był ;)